Sinds 2009 kamp ik met “een slechte rechterknie”. Ik werk in de zorg en voorheen verzwikte ik regelmatig mijn knie of sprong deze op slot.
Binnen korte tijd kreeg ik dan veel vocht in mijn knie waardoor het moeilijk werd mijn knie te buigen of te rekken. Ook lopen of langdurig zitten gaf veel problemen.
Meerdere specialisten hebben naar mijn knie gekeken. Uiteindelijk kwam ik in het Catharina ziekenhuis in Eindhoven terecht waar de orthopeed mij een injectie gaf met pure prednison.
In plaats van dat het beter werd verergerde het juist. Mijn onderbeen verstijfde en ik verzwikte vaker en vaker en viel ik soms vanuit het niets.
Zo ook op die catastrofale dag afgelopen februari. Het regende en ik wilde een sprintje trekken.
Mijn onderbeen en knie schoten onder mijn knie vandaan waardoor ik tegen een stilstaande auto viel.
Traumabeen
Door de verwondingen ben ik later die dag alsnog naar het Bernhove Ziekenhuis gebracht maar vanwege de zwellingen en het gestolde bloed kon men op de röntgenfoto niet zien of er spieren, botten en/of zenuwen waren aangedaan en kreeg ik de diagnose traumabeen.
De eerste 6 weken was een periode van absolute rust en zorgen dat de zwellingen zouden afnemen zodat een MRI gemaakt kon worden.
Van de oedeemtherapeute kreeg ik een brace én krukken ter ondersteuning van mijn brace om mijn been rust te geven.
De uitslag van de MRI was 4 gescheurde pezen en een scheurtje aan de binnenkant van de meniscus.
Laura
In april van dit jaar ben ik doorverwezen naar de Sint Maartenskliniek. Alvorens mij te kunnen opereren moest ik eerst mijn spieren en pezen sterker maken.
Samen met Laura, die mij serieus nam in al mijn vragen en mij enorm gecoacht heeft (zonder haar was het me nooit gelukt), hebben we hard gewerkt aan mijn herstel. Ze voelde als een personal coach en hielp mij ook op persoonlijk gebied.
Via een app hield ze contact met mijn arts in de Sint Maartenskliniek en hield hem op de hoogte van mijn vorderingen. Helaas ook een paar keer een terugval maar de onvoorwaardelijke steun van Laura heeft mij zo ver gebracht dat ik geopereerd kan worden!
Voorste knieband
Uit de laatste MRI bleek dat mijn voorste kniebanden gescheurd zijn en gaat men tijdens de operatie een pees uit mijn bovenbeen vastmaken aan een spier in mijn knie. Na een periode van weken rust zal er weer een intensieve revalidatie volgen.
Maar, ik heb vertrouwen in Laura! Ik weet dat ze voor me klaar staat en samen met haar ga ik bewijzen dat ik het kan.
Ik ben mijn brace en krukken inmiddels meer dan beu (en het rustig aan doen eigenlijk ook wel!).
Nogmaals zonder Laura’s steun, motivatie én betrokkenheid was ik nu nog lang niet zo ver geweest.
