De hamstring is een groep van drie spieren aan de achterkant van je been. Deze spieren lopen van je zitknobbel naar de binnen- en buitenzijde van je knie. De hamstring zorgt voor het strekken van de heup en het buigen van de knie.
Bij het rennen of sprinten is dit exact de beweging die de benen maken, waardoor hamstringblessures een veelvoorkomende blessure zijn bij rensporten zoals atletiek, hockey en voetbal.
Daarnaast zorgen de hamstrings voor het absorberen van de krachten die ontstaan bij het neerzetten van je voet en remt deze het strekken van de knie af tijdens het rennen en lopen.
Hamstring tendinopathie is een blessure welke veroorzaakt wordt door over- of verkeerde belasting waarbij herhaaldelijk en/ of langdurig compressie van de peesaanhechting een rol speelt.
Vaak bevindt de pijn zich net onder de bil.
De blessure komt zowel voor bij sporters als niet-sporters die activiteiten verrichten die compressie van de hamstrings aanhechting geven, zoals hardlopen, squatten, voorover leunen, overmatige stretch en langdurige perioden zitten.
Wat zijn de symptomen?
De meeste mensen voelen diepe, lokale pijnklachten in het onderste deel van de bil net boven de plooi naar het bovenbeen. In sommige gevallen kan de pijn uitstralen in het verloop van de hamstring.
Soms ervaren mensen helemaal geen pijn, maar alleen een stijf gevoel in de bilregio.
Bij het sporten benoemen patiënten de typische tendinopathie klachten: pijn bij starten die verdwijnt/afneemt na een warming-up en weer terugkomt na het sporten.
Als de aandoening toeneemt houdt de pijn tijdens het sporten aan en worden dagelijkse activiteiten ook pijnlijk. Heel typisch benoemen patiënten pijnklachten bij zitten en autorijden.
Het lastige van deze klacht is dat de pees met zitten of bukken om het zitbot heen krult. Hierdoor komt de pees vaak en langdurig op compressie.
Dit maakt dat staan vaak de pijn verlicht. In sommige gevallen kan de persoon zwakte van betrokken spieren ervaren. Met name wanneer iemand probeert te versnellen tijdens het rennen of sprinten.
Hoe wordt diagnose gesteld?
De diagnose wordt gesteld op basis van anamnese (vraaggesprek) en het lichamelijk onderzoek. Bij lichamelijk onderzoek wordt de herkenbare pijn geprovoceerd door palpatie van de aanhechting van de hamstrings op de zitbeenknobbel.
Klachten kunnen ook geprovoceerd worden met rek en weerstandstesten.
Verder onderzoek zoals een echo kan in sommige gevallen bijdragen aan het bevestigen van de diagnose en het vaststellen van de ernst van de aandoening.
Wat zijn de oorzaken?
Meestal ontstaan de klachten door herhaalde of langdurige activiteiten die de hamstringpees te veel belasten zoals bij rennen, springen, overmatig schieten/schoppen.
Daarnaast door verkeerde of te zware training, slechte warming up, spierzwakte, onvoldoende herstel na eerdere blessures.
Ook andere factoren zoals hormoon schommelingen en andere ziektes zoals diabetes kunnen een rol spelen bij het ontstaan van een tendinopathie.
Behandeling
In de praktijk worden zeer veel verschillende behandelmethoden bij hamstring tendinopathie toegepast. De basis van de behandeling is een opbouwend trainingsprogramma gericht op het versterken en belastbaarder maken van de hamstrings.
Bij verbetering van klachten volgt een adequaat gedoseerde opbouw van de sportbelasting. Daarnaast is een algemeen trainingsprogramma belangrijk waarbij voldoende kracht van de heupspieren en core stability meegetraind worden.
Belangrijk is om daarnaast ook de sportbelasting of activiteiten in het dagelijkse leven aan te passen aan hetgeen de hamstring aan kan.
Daarnaast valt er mogelijk winst te behalen in de houding en het corrigeren van biomechanische afwijkingen die mogelijk aanwezig zijn.
De meeste personen genezen goed met fysiotherapie en kunnen meestal binnen 3 tot 5 maanden weer normaal zitten en sporten. Indien deze aandoening echter al een langere periode aanwezig is, kan het herstel soms langer duren.
Als er na drie maanden oefenprogramma en gedoseerde opbouw van activiteiten onvoldoende verbetering is opgetreden kan behandeling met shockwave of EPTE overwogen worden.
In een (kleine) vergelijkende studie wordt een succespercentage van 85% gemeld in de shockwave groep ten opzichte van 10% in de controle groep.
Literatuur
- Beatty NR et al. Rehabilitation and Prevention of proximalHamstring Tendinopathy. Curr Sports Med Rep 2017;16:162-171
- Cacchio A et al. Shockwavetherapy for the treatment of chronic proximal hamstring tendinopathy in professional athletes. Am J Sports Med 2011;39:146-153
- Dean BJ et al. The risks and benefits of glucocorticoid treatment for tendinopathy: a systematic review of the effects of local glucocorticoid on Semin Arthritis Rheum 2014;43:570-576
- Goom TS et al. Proximal Hamstring Tendinopathy: Clinical Aspects of Assessment and Management. J Orthop Sports Phys Ther 2016;46:483-493